GARİP
Derin düþünmekle yüzü kararmýþ,
Dürüst yaþamaktan suçluydu garip.
Gelen darbelerden özü sararmýþ,
Hain zihniyetle maçlýydý garip.
Hasta böbreðinde oynamýþ taþý,
Derdini sorunca aktý gözyaþý,
Daha kýrka bile varmamýþ yaþý,
Çeyrek üstü bilmem kaçlýydý garip.
Zengin servet bulur, masum ezerek.
Devletten kaçýrýr, evrak bozarak.
Dürüstlük taslarlar, cami gezerek.
Týraþ parasý yok saçlýydý garip.
Ýçkisi, kumarý, zevki yok ama!
Utanmasa dona yapacak yama,
Emeðini yiyen patrondan kama,
Eþi, çocuðuyla açlýydý garip.
Düzene uymayan düzelir gider,
Çocuk harçlýk ister, ezilir gider,
Dostundan borç ister büzülür gider,
Her teni bin ahla içliydi garip.
Kimsenin bir iþi düþmez olunca,
Umut baðladýðý baðlar solunca,
Temmuzda akciðer balgam dolunca,
Köþede, bucakta uçluydu garip.
Hileyle çalmayý bilmemek suçu,
Haram dolu mide ölmemek gücü,
Dursunî’ye kalsa bulacak ucu,
Sahadan atýlmýþ taçlýydý garip.
Dursun Yeþil –2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.