Sýra dýþý, olaðanüstü mutluluðun, Sevginin, korkunun ve ihtirasýn, Zamandan çalýnan saatlerin eþliðinde, Devrildi koca sene geçen Pazar. Doksan dakikayla kutladýk. Bir kayanýn gölgesinde, þehrin tepesinde, Ýki adet sigarayla diz dize… Haykýrdýk aþkýmýzý rüzgara. Gözlerden gizlenerek, öpüþü yarýda keserek, Sevinç gözyaþlarý aktý yanaklarýmýzdan. Süzüldü otlarý kurumuþ ve tozundan. Bir çift ayakkabý ve beyaz bir kaðýtla, Bedenimizi ayýran topraða, Kahkahalar yankýlandý durdu daðýn eteklerinde. Heykeller bu tarafta diyen çocuklara yabancýydýk. Aþk iþte, sevgi iþte… Herkesin içinde yanan ve herkesten uzak, Mutluyduk alabildiðine doksan dakika. Belki arzuladýðýmýz gibi deðildi. Devrilen yýla yakýþmýyordu ama, Dilimizde yine de þükür dualarý. Bir aradaydýk, o yeterdi bize! Irak geçen o kadar günden sonra, Özlemle uykusuz geçen günleri de sayarsak, Yeterdi bize! El ele indik þehrin tepesinden. Adýmlar isteksiz, isyankar ikimize. Eller ve gözler de öyle! Coþkulu þelaleye dönen kalbimiz, Durgunlaþýyor þehre yaklaþtýkça. Kaçtýðýmýz yaþamýn kucaðýna ilerledikçe, Mühürlendi dudaklar, çýt yok! Düðümlenen kelimelerin arasýndan, Sýyrýldý ince bir ‘hoþça kal’ sözcüðü. Gözlerden aktý ‘seni seviyorum’ damlalarý. Eðildi aþkýmýz mantýðýmýza. Dünya sahnesindeki rollerimize, Sorumluluklarýmýza yakalandýk oracýkta. Kenetlenen ellerimiz ayrýlýrken, Sessiz hüzün çöktü bedenlerimize. Yetmedi gülüm özlemlerimize doksan dakika…
ÝZZETTÝN AKYAPI
Sosyal Medyada Paylaşın:
izzettin_akyapi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.