Ah o yýkýlýþlar Beni bir ömür peþinizde sürüklediniz Tüm bedenimi kaplayarak Hayalimdeki düþleri de Yarýna býraktýnýz Oysa ben bugün gerçekleþtirecektim Hazýr olan bedenimi Uyuþukluðun ile tembelliðin koynunda yatýrdýn Anlamlý olan düþüncelerimi Anlamsýzlýðýn çamuruna yatýrdýn Ah yýkýþlar Beni bir ömür peþinizde sürüklediniz Kara düþünceleri Ak düþünceler gibi sevdirdiniz Bir gülü koparýr gibi kopardýnýz sevdiðimden beni Dalgalarýn kayalarý okþadýðý gibi okþamadýnýz Paramparça ederek döðdünüz yýktýnýz Atamadým üstümden sizi Týpký geceye çöken karanlýk gibi Zihnimin gören gözüne çöken bir toz dumaný gibi kapladýn Mutluluðun kapýsý yerine Mutsuzluðun kapýsýný açtýrdýnýz bana Ondan terk etti gitti sevdiðim Sanki zamanýn durduðu yerdeyim Ölüp gitti ruhumda tüm güzellikler düþler Þimdi cenaze mevsiminde ölümden anlar yaþýyorum Yarýna varmayan adamsýzlýðýmýn kahrýný yaþýyorum Tuttukça elimi soluyor ömrüm ellerinde kaçamýyorum Daðlarý aþamadým yarý yolda terk ettim Koþamadým yârin arkasýnda kör gözümle Gizlediniz duygularýmý öfkemi çýkardýnýz meydana Sevdamý çaldýnýz ihanetin pelerinlerini giydirdiniz Ah siz yýkýlýþlar ki Beni bir ömür peþinizde sürüklediniz Tüm bedenimi kaplayarak Hayalimdeki düþleri de Yarýna býraktýnýz Yaðmurlar ýslatmadý yüzümü Kapkara ihanetinizden baþka Yüreðimi daðlamýyor artýk yarýn Bugünden paramparça olmuþ yarýným Koþmaya nasýl cesaret edebilirim Nasýl kollarýn açmasýný bekleyebilirim Kendi ellerimle düþtüm Yýkýlýþlarýnýzýn koynuna Kendim seçtim Nasýl derman isterim viran olandan Teselli ne fayda eder ki öldürdükten sonra Gömdüm gözyaþlarýný ihanetin kör kuyusuna Nasýl aðlarým Nasýl yüreðimdeki çölü sularým gözyaþlarýmla Nasýl yeþertirim Bu yýkýlýþýmla Utanç lekeleri sarmýþ bedenimi Ben onlarla dost iken Derman ne gezer etrafýmda Etrafýnýzda ey yýkýlmýþlýðýn kapkara yüzü Neyim varsa aldýn elimde Ah düþüncesizliðim Ah densizliðim Nasýlda uydum senin kara yüzlü Ýhanet ile sarhoþ olmuþ dostlarýnýn sözüne kandým Nasýl deðiþtirdim düþüncemi fikrimi Senin karanlýk düþüncelerinle Þimdi dermansýzlýðýma ses çýkarmadan Yok, oluþumu seyrediyorsun Ah cömertliðimi nasýlda aldýnýz benden Yeisle boðdun bu bedenimi ömrümü Ah seni yeneceðim düþüncesizliðin yýkýlýþý Ben dirilir iken sen yýkýlacaksýn kalkmamak üzere Bendeki düþüncelerle karanlýklar ýþýk olur iken Sen kalkmamak üzere yýkýlacaksýn Yüreðimdeki merhametin izlerini takip ederek Seni yýkacaðým hiçbir deðerin kalmayacak artýk Bedeninin gölgesi kapkaranlýk iken Sanki mutluluðun kapýsýný açar gibi görünen, Leþ kokan maskeli suratýný Paramparça edeceðim Derin uykuda yatan gönlümü Dirilteceðim içimdeki bir parça merhamet ile Artýk yolumu senin zalim yýkýlýþ düþüncelerin durduramayacak Aþacak fikrim merhametle denizleri çölleri vahalarý Sen yok olur iken ben merhamet ile dirileceðim Haydi, þimdi gel yenebileceksen gel yýk beni Yüreðimde üþüyen hislerim ýsýnýr iken merhametle Kirpiklerimde gözyaþý bir damla damlar iken Yüreðimdeki acýlarýn Yüreðimi çelikten zýrh yaptýðýný unutan beni Gel yýk bakalým nasýl yýkacaksan Çýðlýðýný Van Gogh’un resimlerine gömdüm Ondan üzgün anlamsýzlýkla bakar Mona Lisa Anlamaya çalýþmayýn Ondaki çýðlýðý duyun yeter Sonsuzluðun eþiðindeki eserine baksýnlar Tualde ki izlerine gömdüm seni ey düþüncesizlik Anlasýnlar yýkýmýn nasýl olduðunu ey düþüncesizlik
Mehmet Aluç (Kul Mehmet)
Not Resim(sonsuzlugun-esiginde-van-gogh )Alýntýdýr Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.