Gurbet gecelerinde yanýmda sen ve yavrum, Her þafakla yaparým rüyamý hayra yorum, Akþama bekliyorum düþlerime misafir; Bu Adacýk denize; ben de kýþlaya mahkum...
Zemherinin cakasý buralarda sökmüyor, Adý kýþ bu mevsimde aðaç yaprak dökmüyor, Daðlar evde kalmýþ kýz,giyemiyor gelinlik; Ovalarý çöl gibi,yaz kokusu çökmüyor...
Meyvesiz aðaçlarýn haddi var hesabý yok, Toprak verimli amma baþýnda erbabý yok, Halký Türk’e yabancý !..Ýngiliz’in hayraný? Her yer meyhane sanki; günahý sevabý yok...
Askerlik ve gurbetlik Beþparmak engeline, Takýldý zýpkýn gibi gerisi hep bahane, Elinizi açarak bana gel gel dersiniz! Hele gelsin ilkbahar geleceðim ben anne!..
ÜMÝT IÞIÐI Öyle sýrlar vardýr ki,iç içedir dört mevsim! Düþünmek düþ görmektir ya da düþ kýrýklýðý... Bir makine oluruz dilimizde tek isim ; Allah yardým eder de ; yanar ümit ýþýðý !..
Sosyal Medyada Paylaşın:
AHMET TURANOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.