Hükmü biter gecenin fecrinle söker þafak Aþka gelir gökyüzü, tan ýþýr sen gülünce. Nurunla ýþýl ýþýl aðarýr bütün âfak Gün, sonsuz aydýnlýkla tanýþýr sen gülünce.
Ufukta tozpembe bir hayali kurgularým Efsunlu bakýþýnda son bulur kaygýlarým Coþar çaðlar kabýna sýðmayan duygularým Kederlerim sevince dönüþür sen gülünce.
Çiçek çiçek renklenir daðlarýn etekleri Sohbetinle tatlanýr ballarýn petekleri Bir bahar heyecaný sarar kelebekleri Tabiat dile gelir konuþur sen gülünce.
Meyve verir aðaçlar dallar seni müjdeler Vuslata varýr izler yollar seni müjdeler Bahtýmý açýk eyler fallar seni müjdeler Yarýnlar ümitlerle kaynaþýr sen gülünce.
Sen gülünce hicranýn esamisi okunmaz Hüzün bilmez þarkýlar þiirlerim yakýnmaz Daðlarca derdim olsa zerre kadar dokunmaz Iþýðýndan gözlerim kamaþýr sen gülünce.
Hasan Hüseyin YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.