A benim karþý kýyýmdaki Mavi yarim... Vapurlarý, martýlarý, Adalarý güzel yarim. Gelsem sana bulsam kendimi Lale kokulu, Denizi iyotlu Gecesi gündüzü ayrý güzel, Anaç Ýstanbul’um....
+ + + + + + + + + + + + + +
Sen böyle Ýstanbul’um Gelsem sana. Yarýn yada daha sonra, Alýr mýsýn beni de kolunun altýna ? Yoksa atar mýsýn ? En karanlýk köþene... Boðazýnda sefa yapmadan. Adalarýnda huzur bulmadan, Sokaklarýnda özgürce dolaþmadan Senden hiç bir güzellik görmeden Atar mýsýn ? Dýþarýda býrakýr mýsýn ? Yook... Ýstanbul’um bilirim. Yapmazsýn. Sen çok anaçsýn. Alýrsýn. Sarar sarmalarsýn... Bu arada Ýstanbul’um sen Þiir misin sihir mi ? Yoksa bana yapýlan bir büyü mü ? Sahi sen nesin ? Sen... Sen benim baþýma gelen EN GÜZEL ÞEYSÝN !
21/03/2015 NURDAN KAPLAN 00:17-18
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurdan Kaplan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.