Ölüyorum
Gayri meþru bir aþkýn piç yalnýzlýklarýnda
dört bir yaným dün sançýsý
sen aðrýsý...
Söylesene
bu aðu ( bu aþk )
bu sýzý ( bu umut )
bu isyan ve elbette ki ihanet ( ihanet... )
senin ellerinin senin eflatun gözlerinin eseri deðilmi...
Ah! Þimdi kalkýp
bir þiir daha yaz desen gözlerime
bin þiir yazacak kadar seviyorum ya
hala seni
hak bana bu zemheri...
Hatýralar gülüþünü iliþtiriyor
kan çanaðý
gözlerime...
Îklim sahra tenimde
dört bir yaným Habil
ilk
ölen benim
cennet neslinin içinde...
Kapýsýný açtýðýn evlerin kokusu burnumda
nasýl
nasýl böyle haziran ellerinin deðdiði her yer
bir bilsen...
Ciðerim
Nikotin soluyor an be an...
Sus payý býraktýkça gözlerin bana
ve ihanetin
tadý geldikçe dilimin ucuna
ufalýyor her þey gözbebeklerimin ufkunda...
Ve zangýr zangýr titriyor beden
Azrail
Kapýma dayansa ancak bu kadar
ölebilirim ben bir daha...
Dilim diþlerimin arasýnda paramparça
ellerime kurþunlar sýkýyorum
ki sen bundan sonra
ne dile
ne kalbe
ne kaðýda düþme diye...
Yenildim
Îþte
Tekrar
Ne eksik ne fazla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.