Çamlýbel’in üstü karla kaplandý yar/in sesi çýða döndü gönlüme düþtü yine.
bu yüzden deðil miydi altta kalan canýmýn canýnda geçiþi nefesimin kendime hesap soruþu Körün oðlu sevdasýna Beyleri yendi ben gururu kuþanan acemi aþýk Bolu’dan geçtim ondan geçtim kendimden geçtim.
bu zamanlar çýnlar kulaðým bu mevsim deðil midir aldatan biraz güneþ burnunu çýkarsa ve ben gülümsemenin kýyýsýna gelsem kara bulutlar kuþanýrdý gün düþerdim karamsarlýða
bana Vatan diye sunulan yürek gurbet oldu bilmediðim dillerden muzdarip el gibi bitimsiz yol gibi sarmalýyorum yalnýzlýðý öksüzüm yetimim sokak köpeði benden daha þanslý o sahip olduðu bir þeyi kaybetmedi gözlerini semaya dikip Vatan diye sýzlanmaz gurbeti çeken bilir yarsýz yaþamanýn hengamesini ben bilirim..
Çamlýbe’lin üstü karla kaplandý yar gönlüme düþtü yine.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.