Biz paslı zincirlerle doğuştan yüreğimizden "prangalıyız . nur🕊
Biz paslı zincirlerle doğuştan yüreğimizden "prangalıyız .
Gülüþün gülüþüme ,yüzün yüzüme ,benzemez di ; Hele huyun hiç benzemez , Biz farklýyýz ,demiþtim sana ,inanmadýn. Dedim/ ya biz seninle ayrý dünyalardan gelmiþ iki ayr/ý insan ..
Benim ,Haziranda pýr pýr eder kalbim, Deniz kenarýna gitsem kumla oynarým ,mutlu bir çocuk olurum Dönme dolaba binsem bütün acýlarýmý unuturum . Ruhum sýðmaz bir yere , dersinki kanatlý bir kelebek Bazen huma kuþu olurum ,yükseklere yükselir, ruhum gider bazen , Palandökenin o’ baþý karlý beyaz bulutlara deðen daðlarýnda dolaþýr . Uykumda mýsralar torbasý sýrtýnda gezgincidir zihnimde ,býrakmaz uyuyayým . Pusatýmý ben rüyamda þiirlerle kuþandým , sen bilmiyorsun .? Daha yolun çok baþýndayým . __ Emekliyorum biliyorsun ,dizlerimi kanata kanata olsun ,bunada razýyým . Þiirden gelen her þey ,de baþým gözüm üstüne , Darýlýp küsmem hiç kimseye ,dilim lâldýr benim . Melodisiz ,sessiz þiirlerim gibiyim Bilen bilir ,ben yazmýyorum Ürkek kalemim yüreðimdeki safrana batýrýp ,kalemi yazýyor..
Ömür vâki süremiz hýzla gidiyor . Yaþam su gibi akýp gidiyor ,seviyorum yazmayý Ürkek bir güvercin olsada kalemim acemide olsa Yeþil yapraða düþen ,çið damlasýný Beyaz bulutlarda arayarak bulursam eðer ,naçizane yazýyorum..
Biz kadýnýz sokaðýn ortasýnda ,onlarca insanýn içinde ,- yokunsan/madan Ýzlendiði çaresiz kadýnlarýz . Kucaðýmýzdaki yavrumuzla dehþet dolu gözlerin önünde , Yavrumuzun ’o minik elleriyle bize sarýlýp koruyamadýðý çaresiz kadýnlarýz . Lime "lime býçaklanýp , savaþlarda en önce kurþunlara biz geliriz . Bu her yerde ayný deðiþmez . Avrupada bile .
Bu her yerde ayný yadsýnamaz bir durum Bir baba yiðit bir.., Malkoçoðlu çýkýp ta dur demez . Olur/ki dur yapma dese birisi , hemen kötü bakýþlar yakýþtýrmalar baþlar .
Kýrýlan keþke sadece kalem olsa be ustam , Bizler yüreðimizden kýrýlmýþýz , kalem kýrýlsa bize ne ?yazar .
Sokaðýmýzdaki akasyada zaten , her gece öter "asi bir böcek Sanýrým bu yaz ,çok saz çalar ,bizim doðuda cýrcýr böceði derler be ustam Böyle giderse elele verip kaçar ,- ilham perîsî ile mavi perîm burda çok güldüm bak bu ikisine be ustam .
Kýrýlacaksa kalemimi kendim kýrarým ,_ Kýrýp yýkarým begonyalarýn cümbüþüyle gömerim kýyamete kadar.. Yazmam bir daha and olsun. Ne kaldýki kýrýlmadýk kýrýlan kalem olsun be ustam.
Kadýndan þair de olmaz ,ozan/da , demiþler . Tamam ozan olmayayým þairde , üç beþ satýrda karalayamaz mýyým be usta . Þiir yazmasýn demiþler sen ne dersin be ustam..
Gönül tezgahýmda yazdým þu üç beþ satýrý, Biz kadýnlarýn kalbini doðar doðmaz çýkarmýþlar, Önce kendilerine sýrça köþk etmiþler ? Sonra kül..
Peki bunca aþk þiir niye yazýlýr be ustam .? Þairler bunca þiiri yalancýktan mý yazarlar .? Bizim ellerimiz sudan çýkmasýn mý ? Pembe ,ellerimiz sadece hamura mý ?yakýþýr , Su böreði açmaya baklava açmaya yakýþýr bir de yýðýnla bulaþýða ,deðil mi ? Çocuk yaþta kanýksamýþtým dað gibi bulaþýkla çamaþýrý .. Az mý yýkadým, makinam yoktu ,þimdi ise hep duacýyým þu makinayý yapana Geçende sesli sesli dua ettim bu makinayý icad edene sonrasýnda Üþenmedim araþtýrdým icad edenin ismi "Cochran’mýþ elleri öpülesi bir insan ..
Biz kadýnýz baþtan aþaðý i mge saklýyýz içimizi görebilene aþk olsun be usta..
Doðduðumuzda kýz olduðumuzdan utanýrlar . Büyüyüp serpilinince baþlýk parasýna haraç mezat satarlar. Bedenimiz bizim deðil doðuþtan zimmetliyiz .. Demokratik ülkemin ,karanlýk noktalarýnda ,cehaletle ne dolaplar döndürürler. Çocuk gelinlerimiz var, hepsi çocuk denecek yaþta , Kurban edilircesine küçücük ellere yeþil kýnalar yakýlýr , Bez ’bebekleri kendilerinden küçük kýz kardeþlerine miras býrakýlýr .
Baþlarýna geçirilir o’al duvak bilmezlerki O çocuklar hayatlarý ömrünce kara duvaklý olur . Ýncecik boynunda; "Emanettir Dört reþât aralarýna sýkýþtýrýlmýþ ,bir Beþibiryerde ,vicdaný satýlmýþlarca , kimimiz bu ,üç beþ pula satýlýrýz .. Yasaklýyýz duygularýmýzý kaleme alamayýz asla .. Biz paslý zincirlerle doðuþtan yüreðimizden "prangalýyýz .
Nazým’lar ,"Arif’ler de öldü ,biz kadýnýz hakkýmýzý kim kaleme "ala ,be ustam .. Gurbette illegal bir döngüdeyim hüzün doludur gözlerim Kalbim ve bedenim çok yorgun be usta .. Memleket hasreti ,bir yandan bir yandan yýllar sevdiklerimi tek tek aldý. Savrulduk ordan oraya týpký bir masal gibi , "Of ya ,kalem yine coþtu bulandý hüzne be ustam .. Benim tek can dostum caným babam vardý , Oda gitti bir daha dönmemecesine ,gözlerim doldu yine ..../
Ben artýk yazmayayým mý .,? Kalemimi dar aðacýna mý ? asmalý yada kýrmalý mýyým ? Be ,usta....../
nurcihan erdogan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur🕊 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.