SİTEM (25)

SÝTEM (25)

Yalan dünya sana nettim n’eyledim.
Bin çeþit dert ile donattýn beni.
Ne seni incittim ne söz söyledim.
Yaktýn yüreðimi köz ettin beni.

Ýki mevsimin var bir kýþ bir de yaz.
Yok olan baharlar kýþ gibi ayaz.
Açmaz olmuþ güller kýrmýzý beyaz.
Bir soðuk bir sýcak bunalttýn beni.

Ýçimde hep acý bir sýkýntý var.
Çevrilmiþ etrafým sanki dört duvar.
Yorulmuþ bir beden aklýmý kovar.
Hayatým boyunca daralttýn beni.

Doðru yaþamaktýr önemli olan.
Araya araya yokluðu bulan.
Bir Yunus misali yoklukta kalan.
Gülsüz diken ile kanattýn beni.

Her hayalim düþer oldu boþluða.
Yanan tüm ýþýklar döndü loþluða.
Ýsterdim yaþamým varsýn hoþluða.
Mutlu bir yaþamdan soðuttun beni.

Daha ne diyeyim gücüm bitiyor.
Yetmedi kelamým var say yetiyor.
Ateþtürk ömrünü, gör tüketiyor.
Kendinle de yalnýz býraktýn beni.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, 04/06/2015 Perþembe
Yayýn : 05/06/2015 Cuma
www.edebiyatdefteri.com/siir/929814/

Sosyal Medyada Paylaşın: