MUTLULUĞUN ANAHTARI

Balkonda oturup, Kuþadasý ný seyrettiðimde,
Þehre gecenin bütün mahmurluðu çöktüðünde,
Ýnsanlar bir o tarafa, bir bu tarafa gidip geldiðinde,
Bakýþlarýmda özlem, bütün sevdiklerim yüreðimde,

Gökyüzü muhteþem, insaný içine çekiyor,
Ayý göremiyorum, acep nerelerde geziyor,
Baþka sevgililer peþinde, onlara gözümü süzüyor?
Yoksa arada bir kaybolup, yýldýzlara mý küsüyor?

Kayan yýldýzý izlerken, bir þeyler koptu içimden,
Yýldýzlarý dostlara benzetirim, sevginin etrafýnda dönen,
En parlak yýldýz sensin, vazgeçilmez dostum sen,
Dünyamdan kayýp gitme, yokluðuna dayanamam ben!..

Ýnsanlarý anlamadým, anlamýyorum da,
Maneviyat çökmüþ, gözler yalnýz maddiyatta,
Oysa dostlar birikir, benim kumbaramda,
Mutluluðun anahtarý, her gün, bir dost bir dost daha!..
ÖMER KOÇ/KUÞADASI

Sosyal Medyada Paylaşın: