Deðsin yüzün yüzüme gülüþünle gül açsýn Aklým hep kemalinde senden hiç gidemedim. Çýkýp gitsin hüzünler mutluluk neþe saçsýn, Sen oldum cemalinde senden hiç gidemedim.
Açsa gonca güllerin can evimde yeþersen, Yürek de güneþ olup göze ýþýk düþürsen, Tüm zorluklarý aþýp bana doðru koþarsan, Sen oldum cemalinde senden hiç gidemedim.
Dök aþkýn yaþlarýný gönlümün bahçesine, Yak sözlerinle kansýn þu dilin lehçesine, Ersin sona hüzünler koy mazi bohçasýna, Sen oldum cemalinde senden hiç gidemedim.
Þükrani der; gün olur bir gün geri dönersen Aþk dolu beyaz mavi bulutlar da sinersen Þahlanmýþ yüreðimde ulu ata binersen Sen oldum cemalinde senden hiç gidemedim.
Þükran Güneri Arslanbay 30/05/2015(ayrýlýk günü)
Sosyal Medyada Paylaşın:
:Şükran Güneri: Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.