on iki ocak iki bin sekiz saat sýfýr iki elli sekiz toparlanma vaktimdi , yürekli bavulumla hazýrdým dönmeye , hiç gitmediðim yerlerden... ßilmediðim kent topraklarýndan.. Ýstanbul tebeþirini yaklaþtýr , tahta ßurada en son yaprakda düþtü dalýndan.. dersine tutuklanan talebe gibi çýk tahtaya sana , senin olana dalgýnlýðýmý deþifre et..
ey þehr-i istanbul gözlüm nerelere ßakýpda ßoðdun gözlerini..
ßeklenmez hiç gelmeyecek olan Yalnýzlar Duraðýnda ßeklemedim , andým... sandým... Sýrlarýn Ýçine Sýradýþý Yaptým.. ßilmedi kimseler
ocaklara gömdüm tüm yaz mavilerimi.. okyanus ufkumdan mavileri kaldýrýp yerine , ßatan güneþleri diktim..
Korkarým Yüzüne ßakmaya , Göz ßebeklerinde ki gerçekleri Görmekten Korkarým ßu Gerçekleri Sadece ßen mi Farkediyorum Herkes Kör mü Oldu Açýk Yürekliliklere , Açýk Yüreklere..
Duygularýný Ýstemiyorum , Onlarý Al Artýk ßenden.. Saklayamýyor Dilim Daha Fazla hayal-i Aþk.. zamana Saldým seni elbet ßir Kýyýya vurur gizli sen’im..
Murat KARABACAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
don_corleone Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.