DEÐÝÞME
Cana can veren kalp
Çýkmaya kapý olmayan vuruþ
Sanma ki sýð bir düþüncede
Ne senli ne sensiz
Dur durak bilmeyen devinim
Yanmýþ güneþin ellerinde sevincim
Bir gülün dokunuþunda gülümseme
yarýnýn yokluðundan izinli
Beni sana baðlayan kör düðüm
Günahlarýnýn ve sevaplarýnýn sorgucu yasemenler
Kýrlangýç yuvasý bozmuþ bir çocuk gibi
Topraða yaðmurlarla düþün
Küçük mutluluklar baðladý bizi
Okyonus gibi dertlerin arasýnda
Bir sevda gülüþümüydü neydi
Yaþamýn içinde
Yalnýzlýklar
Mutluluklar
Azalýp çoðaldýkça
Bir kýrbaç gibi düþtü yüzümüze
Göðün serin sularý
Her günün bitiminde
Yeþeren bir tohum
Ýçimizdeki umut
Ömür dediðin nedir ki gülüm çiçekten bal toplamak kadar arýnýn
Ne günler geçti ömrümüzden
Dün geçmedi mi
Bu gün geçmedi mi
Düþünü kuruyorsun bitmeyecekmiþ gibi yarýnýn
Cemreler geçti havadan sudan topraktan
Ne karanlýk geceler
Ne aydýnlýk sabahlar
Tüketti ömrünü bu cennetinden
Baþýn aðrýmýyorsa her þey güzel be gülüm
Taze baharlar
Baþaklar ay çiçekleri
Güneþe kucaklamýyor mu
Ay’a benzer yüzleri
Ne fýrtýnalar dindi yürekte amansýz
Ne çaðlayan nehirler kurudu gözlerinde
Dünyaya çivi çakmaya gelmedik ki
Güzel olan her þey senin elinde
Uçup gitmesini biz istemedik ki
Artýk güzel mevsimler iþlesin siciline
Aðaçlarda yapraklarda yapraklarýn yeþil gülüþü
Karanlýk geceler yerli yerinde
Þafaklar açýlsýn güller gibi aydýnlýk yüzlü sabahlar
Çaðlasýn içinde sevgiden nehirler
Mahkum gelip geçmeye bütün günler
Kim tutmuþ ki gülüm iki elimden
Esiridir her gönül bir güzelliðin
Durun durun mevsimler hemen geçmeyin
Belki de yaþanacak gelecek toplayabiliriz yarýnlardan
Zeytin dalýnda güvercin kanadýnda memleketimin ipek yolunda
Ege’de
Akdeniz ’de
Marmara "da
Karadeniz ’de
Ýç Anadolu ’da
Güneydoðu Anadolu’da
Doðu Anadolu’da
Yedi bölge yedi iklim deðiþsede
Sen sen ol
Sen sakýn deðiþme..
Nurten Ak Aygen
03.06.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.