Ölümden öte engel bulmayýnca aþka
Yasak tüm duygularýn anýsýna sarýldým topraða
Denedim çok kereler hani erken varýnca þafaða
Güneþin küskünlüðü umut oldu karanlýða
Þiirin büyüsü ürkütüyor beni
Böylesine yenilmiþken sana
Sensizliðin içten ve dýþtan kuþattýðý bu anda
Ýþte tam bu anda
Büklüm büklüm bir sevda yürür yollarýna
Çok zaman geçti sevgili fazlaca an
Sýzýn hayat boþalan damarlarýmda kan
Ayaða kaldýrýrda sevdan
Ayaklarým dolanýr sen aþký birkaç gün daha an
Oysa bu sürgün yeri sensizliðin zemherisi
Gül doðuracak biliyorum nefesinin sesi
Ne kadar yanký bulursa çið tanesi
Taç olur yapraklarýma
Bilirim bahar sonrasý sen öncesi
Utandýrmadan aþký geceyi sarsarak uyanacaðým
Sözlerin muskasý yüreðimin
Baþka hiçbir þeye aldýrmadan
Sen yazacaðým ANSIZIN kalemleri kýrmadan
Sözlerimin sen yanýna yok neden
Neden kalem bir tek senden bahseder
Hiçbir þey düþünmeden
Düþünmeden aramýzda uzanan aylarý
Saymayý yeni öðrenmiþ bir çocuk gibi
Sayacaðým sana tutsak zamaný
Aldýrmadan teninim býraktýðý izlere
Ýz sürüyorum ayaðýnýn deðdiði her yerde
Bunlarý biliyorsun bilmediðin þeylerden haber verense
Ýþte onu da ve bunu da hissediyorsun
Sona varýnca artýk biraz hüzün giymelisin
Beklenen her neyse ve gelince
Sen sadece düþünmelisin
Susmalý ve yanýmda yürümelisin
Sabahýn inadýna eþ karanlýða denk
Ýçinde ne varsa süz yüreðinden yalnýz büyümelisin