Geriye kalanlar

Yokluðun, cehennemin Ateþ’i gibi yakýyor beni...
Ne hayallerr vardý seninle biirlikte kurduðumuz,
Ne sözler vardý adýna ant içilmiþ.

Gönlüm, Uðruna ne prangalar eskitti,
Yüreðim, sana baðlý koþar adýmlarla giderken ardýndan,
Gözlerim,bir Çýð olup aktý yaþlarým...

Üþüyorum iþte...
Sen olmayýnca, ellerin olmayýnca...
Sahi, ne oldu bizim hayallerimiz ?
Nerde kaldý o Yüreði cesur sözler?

Býrakta öyle kalsýn, biz artýk ’biz’ deðiliz...
Sosyal Medyada Paylaşın: