Var mýsýn? / Yok musu Meçhulden gelen sevgiliye Kavga Döðüþ ve Mutluluk Gecenin karanlýðýndan Sabahýn aydýnlýðýna Þaþýrdým demesem yalan Yalandý kavgalarýmýz Sýkýntýlarýmýz daðlar kadar Bir gerçek var sen ve ben Ve bitmeyecek olan aþkýmýz Kavlimiz deðil miydi sürecek ölünceye kadar. Bu yolda yürüyeceðiz ha iki ha üç Ben sen ve de onun sevgisi Seveceðim seni sevdiðim gibi Seveceðim beni sevdiðin gibi Kabulleneceðim kalbimin emrettiði gibi Ölüm ayýrýncaya kadar göndermeyeceðim Ne Ýzmir ne Konya ne de baþka bir yer Yüreðimin kapýsýnda sonsuzluk yazýyor Sana açýk evim evin, yurdum yurdun Sen kalbimin sultaný Ruhumun sahibi olan kadýn Kollarýmý açtým sana Durma uzaðýmda gel sarýl bana Þimdi tam zamaný Sorarým karým olur musun sana? Sorarým kadýným olur musun? Benim bir parçam olur musun? Kutsalým, mahremim olur musun bana? Ne dersin? Ver mýsýn?/ Yok musun?
Tuðrul Ahmet Pekel
2015/Haziran
Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.