Sen Gidersen...
Sen gidersen,sularým akar bulanýk,
Ýltica eder þirin uykular kalýrým uyanýk.
Yaþanmamýþ ömrümün büyük bir kýsmý,
Hayatýn mahkemelerinde eder beni sanýk.
Sen gidersen,kaybolur aþýmýn ekmeðimin lezzeti,
Azalýr senle kazandýðým, varlýðýmýn þeref ve izzeti.
Sevgiyle ektiðim gönül fidanlarý kurumaya baþlar,
Çýkarýp attýrýr, ceketimin yakasýndaki aþkýn rozeti.
Sen gidersen,azalýr sana meftun gözlerimin feri,
Silinmez olur çalýþýrken döktüðüm alýn teri.
Aðrýlar girer sevmeyi þiar edinen yüreðime,
Ayýk göremezler senden baþkasýný düþünmeyen seri.
Sen gidersen,yýldýzlarýn parlaklýðý söner,
Sevda kurþunlarý isabet etmez hedefe, geri döner.
Kaybolur birer birer bana kýlavuzluk edenler,
Söner ýþýklarým, kalýrým karanlýkta, kimse olmaz bana fener.
Sen gidersen,yufka yüreðim olur sert,
Þen þakraklýðým biter, gönlümü kaplar dert.
Seni sevdiðim,seni yüreðime gömdüðüm için,
Lakabým olur sevda meclislerinde yiðit ve mert.
14/03/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.