Sevgiliye...

Oturdum, Eskiþehirde bir banka
Biraz içkiliyim ama çok sevdalý
Yirmisekiz benim günümdü dört senin hayatýn,
Siyahtý senin rengin pembeydi benim hayatým.

Kalktým, yürüyorum saatlerdir,
Nasýl sevdiðimi düþünmeden yazýyorum günlerdir.
O umudu olmayan kanayan yazýlar,
Beni hayattan çekip koparýrlar.

Renk olarak karanlýk kaldý bana,
Bir sigara dumanýnýn ferahlýðýnda,
Döktüm içimi kalemimden kaðýda,
Asýl hüzünlü olan kokun, hala burada.

Þarabýmý yudumluyorum kýz kulesine karþý,
Martýlarýn ezgisi eþliðinde.

Rüzgarýn uðultusu; Senin buðulu sesini
Sahile vuran dalgalar; O çocuksu hallerini
Birde yüzüme gelen su damlalarý vardý ki;
Gözünden gelen yaþlarý anýmsatýyordu.

O yaþlar ki, hasret uçurumunun denizi
Yüzme bilmiyorum sevgilim,
Kurtar beni.
Sosyal Medyada Paylaşın: