LEYLA BEN MECNUN SEN

Sönmez artýk yýldýzlar,
Ecelini yaþadý bak sonbahar,
El deðmemiþ duygularýmla yüreðini sar,
En kutsalýný yaþayalým aþklarýn ey yar..


En ölümsüzünü yaþatacaðým aþklarýn sana,
Kevserin olayým iç kana kana,
Kýble eyledim gönlümü dualarým sana,
Sen þimdi aþkýmla dolusun..


Aþýlmaz daðlarýmýn tek yolusun
Sen yüreðimde her þeyden ulusun
Sen gözümün ýþýðý gönlümün nurusun
Sen öyle yaðki yüreðime çöller suya boðulsun….


Sen dolunayýmsýn karanlýk geceme tek umut,
Gözyaþlarýný gelde gül sinemde kurut ,
Sen zirvemde sevdalý bir bulut,
Gel ey yar yüreðini yüreðimde mahþere dek uyut...


Aþkýmýzdan parlayan gözlerimizi güneþ kýskanýyor,
Seni gören Mecnun ,beni Leyla sanýyor ,
Kýskanýyor tatlý dilini bülbül, kendini lal sanýyor,
Senden uzakta yüreðime kan damlýyor..

SABIR ÇÝÇEÐÝ




Sosyal Medyada Paylaşın: