Ayak Üstü Sevmece
Ayak izlerimden tanýrdýn beni gülüþümden, sana olan duruþumdan
Gidiþinde tanýdým seni devrik vazondan,
kaçan çorabýndan,
yarým kalan çayýndan, aynada kalan rujundan.
Anýný taþýyan her þeyde bir kez daha seni tanýdým.
/////
pay edelim ayrýlýðýmýzý.
Sarý menekþeler sende kalsýn.
Maviler de inadýna bende.
Pay edelim kalan sigaralarýmýzý.
Yarýda söndürülenler sende kalsýn.
Anýsý kalmýþtýr elbet sönen teninde.
Gel, sen-ben eþit olalým.
Sen giderken benden bir þey al, ben de iki!
////
Soluksuz seviþtiðimiz yataktaki nefesler sende kalsýn.
Çýðlýklar da bende.
Sen beni benden al,
ben hem senden beni hem de izimi
Pay edelim veda öpücüðümüzü,
Yine ilk öpen sen ol, sonra ben
Sen giderken belki de ben yine öptüm bir yerlerinden.
Elbette zor bütün bunlar!
Eþit olamamak hiçbir þeyde, sevgide.
Ama sevmek kolay! Hepimize.
Sen benden al ben senden.
Yani ne sen benden git, ne ben senden. Birbirimize eþit kalalým.
Gel birbirimizi paylaþalým.
Volkan ÞENGEL / Cemil Meriç’in vedasýyla.
www.volkansengel.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.