Ey yürek dergâhýmda susarak sakladýðým Lâl olan þu dillerim derdinin ilacýdýr Gökkubbeden izleyip kendimce akladýðým Bilmiyorsun hallerim yuvanýn siracýdýr
Senden uzakta kalmak kalbe acý veriyor O resmine baktýkça nasýl içim eriyor Seçtiðin þu sözcükler bak çarmýha geriyor Þiir yazmak ah deðil aþk etme aracýdýr
Gündüzlerde telaþ var hayat geçip duruyor Karanlýk yaklaþtýkça hasretliðin koyuyor Her gece daha fazla daha derin vuruyor Gerçekten bilmez misin bu kimin amacýdýr
Yutkunamam boðazda düðüm olup kalansýn Sen tövbemden habersiz günahýmý alansýn Elimden bir þey gelmez dost gönlümü çalansýn Aþkýmdan emin olman ruhumun miracýdýr
Sevdamýn hasarýný gördüðün ilk kula sor Bu garip mecburiyet her gün daha fazla kor Bir söz verdim dönmesi bilsen ne kadar da zor Yemin bozmak Þebnem’in dininden ihracýdýr beyazmelek
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyazmelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.