Seversin… Baþtan aþaðý, sýrýlsýklam… Kelimelerinden tut, kýzgýn anlarýna kadar. Saçýnýn telinden tut, parmak uçlarýna kadar. Arabasýndan seni izlerken gülüþünü, Baþýnýn omzundaki duruþunu seversin. Nasýr tutmuþ kalbini, yaralarýný en çok… Onu sana getiren ne varsa tek tek … Söz söyleyen dilini, sigara dumanýna batmýþ ciðerini bile; Seversin…
Teri terine dokunmuþsa, Korkularýn, onun limanýna sýðýnmýþsa, Acýlarýn, onun ikliminde yýkanmýþsa, Bir de gözyaþlarýn, yüzüne saklanmýþsa seversin. Sevmenin azý çoðu olmaz. Seversin iþte…
Ellerin en öksüzken tutmuþsa, Gözlerin en hasretken bakmýþsa, Küllerini köz olup yeniden yakmýþsa seversin. Sevmenin azý çoðu olmaz. Seversin iþte…
Belki bir gün… Gelirim kapýna da ,sende seversin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
özgecanalpöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.