' İ N S A N ' s a n, s a n.........

insan bir dönümlük kýsacýk bir saltanat ile denenen ya bir melek ,ya da bir þeytan ’maazallah,
insaný aradýkca, derin bir kuyuda buluyoruz, indikce bulunmayan,
insan garip duygudur varlýgý ve yoklugu nedir anlaþýlamayan diye diye sonunda,
insan dedikce kendimizi buluyoruz, sanýrýz sadece biz yürürüz, kalanlar yayan sandýkca kaybolan biz degil sadece onlar yanýlgýsýyla öylece,,
kayboldukca insan diye kendimizi arayan bir garip rüya renginde bulut halimizle,
insan dedigimiz bir anda var olup bir anda yok olunuveren,,
hissediyoruz sonra düþündükce anlýyoruz ki ,insaný insan yapmakla görevli O Yüce Ruh, o yüce ruh insandan ayrýlýverince anlýyoruz ki,
ceset denilen çamurdur insan denilen model,
o ruh ile güzelleþtiginin farkýndasýzlýgýnda yaþayan, ruhunu kaybedince sevimsiz halde, kokan kokuþan rahatsýzlýk verici bir avuç toprak ezeli ve ebedi yeri olan ,
o yaratýldýgý hemdem edildigi çamurun içine geri dönen bir muamma...
demek ki insan demek, adýna Ruh denilen ezeli bulut, O bulut ki, rahatsýz oldugu yerde olamayan, sadece huzur buldugu yerde bir süreligine misafir kaldýgý beden denen ilahi çamurun içinde mutlu ve huzurlu olan bir ilahi yumak,
her bulundugu bedenden aldýgý gýdaya göre ya zehir gibi , yada panzehir gibi bir ilaç ki, o ruhunu hor ve hakir besleyen,kötülükler bozuklugu ile insan bazen þeytan , bazende, güzellik yaþadýgý andaki huzur ile melek tasvir edilen sevgi ve þevkat olan bir faydalý gýda.
o bulundugu bedenin taþýdýgý beyne göre ya sevgi yada þiddet içeren bir imtihanýn mecburi idaresi olan, adýna Ýnsan denilen yaratýlan görevli...
insan haddini aþarsa,insan oldugunu unutursa eger, birden hodbinleþir öylece ve acizliginin farkýndasýzlýgýnda hotbinleþir durur, sanýr ki anlýk ýyýlýgýndeki gýdasýnýn besledigi gururu ile, birden ben neymiþim sanýr kendini, unutmasýn ki asla insan baþý boþ degil, var bir nedeni sýnandýgý yaratanýndan dolayý,edep diyor edep ilahi emir,sana can veren yüce ahlakýn düzeni,
sanmayalým ki baþýboþuz , asla baþýboþ degiliz, takip edilen bir bulutuz..
Ýnsan yaratýldýgýmýzý unutmadan yaþabilmek gücünü Mevlamýz her birimize nasip eyler inþaallah,
yoksa halimiz hor ve periþan,maazallah deyip Yaratana rücu edebilelim gücümüzü sürekli insana yakýþan hallerde kullanabilelim temennilerimizle el ele, gönül gönüle veren faniyatýn huzuru olabilme hakkýmýzý muhafaza edelim..
Kendimizi sevdigimiz gibi , diger insanlýgýda seversek Ýnsan olabilme kavramýnda buluþacagýz...umarým !!!!!

Meral Tice

Sosyal Medyada Paylaşın:

MERAL TICE Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Masum bir veda // Dosta dair Aldandık **Kısa bir düş.** Salıncak DUR YOLCU ! UMUT ''yaşama gelme sebebimiz annelerımız'' sahte huzur .Tek şifa ilaç, sevgi olması dilegimle...