ŞAHSİYETSİZ ŞAHIS

Bu nasýl bir anlayýþ, bu nasýl bir zihniyet
Yaptýðý düþüklüðü birde sanýr meziyet

Doðruya muhaliftir, yanlýþý etti talep
Hasmýný eleþtirip yücelmek istedi hep

Ýnsanlarý kandýrýp girmek istiyor göze
Kendi de inanmýyor gerçi, verdiði söze

‘Körsünüz siz’ diyordu gözü kapalý adam
Hâlbuki kendisinde ne yol vardý ne yordam

Adam dedim; adamlar alýnýr bu kelama
Liyakati yok çünkü böylesi ihtirama

Yalan, ihanet, haset… Kötülükte çok bonkör
Güzel olan her þeyi inkâr ediyor nankör

Zaten beyni kirada, aklý karmakarýþýk
Ne geçmiþine baðlý, ne bugünle barýþýk

Konuþmasý palavra, ne söylese boþ gelir
Kalpten çýkmayan sesler kulaða nahoþ gelir

Be gafil söylemeden önce sözü kurgula
Söylemlerin hak olsun hakikati vurgula

Bak; düþün taþýn söyle, olmayasýn müfteri
Aðýzdan çýkan sözler, ok gibi dönmez geri

Gönül ehli olmayan sözü göðe savurur
Hedefi vurmayan söz, döner kendini vurur

Sende olunca mubah, elde olunca kusur…
Er oðlu er, nefsine karþý olmalý cesur

Tecessüs etmez Mümin, ayýp örtmeye memur
Ýlk elini kirletir hasma attýðýn çamur

Uyan artýk! Uykuda sandýklarýn uyanýk
Vatan, millet derdi var, onlarýn baðrý yanýk

Ah gözünü bir açsan gerçeði görecektin
Öcü gördüðü safa kendinde girecektin

KEMAL AKGÜL(31.05.2015)

Sosyal Medyada Paylaşın: