yalınızım yapayalnız

Mas mavi dalgalar vururken kýyýya, ben akýp giderim sessizce
Uzakalþýrým oradan kýrýlsada gururum
Ancak ters esen rüzðarlar sürükler beni kayalýklara..
Tutamadým yosunlardan, ellerim bom boþ kaldý kýrýlmýþ gururumla
Yalnýzým buralarda yapayalnýz
Gece gökyüzünün bakýr koylarýnda
Tatlý sert dokunuþlarla ýslanýrken yaðmurda
Oturmuþum kalemim elimde
Bir gitar sesi duydum metronun alt geçitinde
Tiz sesle çalýyordu þarkýsýný avazdan, avazdan..
Üþümeye yüz tutmuþ ayaklarým,
Sancýlanan dizlerimden bir bir boþalýrken damarlarýmdaki kan damlalarý
Hýzlý hýzlý çarpan o kocaman yüreðimdeki sevgiyi
Alýp sana götürdü birden...
Bilmem hissetme duygusuna kapýldýn mý aþk rüzgarý geçerken yanýndan
Bakýp,bakýp resmine aðladýðýmda ay ýþýðýnýn þevkýsý ile
Bir yakamozu andýran kýpýr kýpýr titreþimler
Bir volkan gibi içerimde patlarken teðet geçmiþti yaþlý kalbim
Seni nasýl unuturdu yokluðunun verdiði hasretlik duygularým
Kaybedilen varlýðýnýn ürkek yalnýzlýðým
Kopuk bir telin ucunda kývýlcýmlanan bir ateþ misali
Yakýyordu içerimi rüyalarýma girerken o güzel bakýþýn..

vahap Ünsal....05/31/2015








Sosyal Medyada Paylaşın: