SOR BANA
Kâbus gibi üzerime çullanan
Tek baþýna geceleri sor bana
Karanlýkta savaþ gibi ru’yalar
Gel oturda ne çýkacak yor bana
Kafa beyin karman çorman olunca
Efkâr basýp gözlere yaþ dolunca
Saçlar diken diken yüzler solunca
Yalnýzlýðým aðýr gelir zor bana
Beklentiler yola çýkmaz gecikir
Fermâný yok obur beden acýkýr
Keyfin kaçar nefsin ister gýcýkýr
Ýþte o an koca dünya dar bana
Sabah olur can istemez yemeyi
Yürek dolmuþ sýrrýn ele demeyi
Ýstemezsin derdin kimse görmeyi
Ruhla beden birleþince yâr bana
Gece mehtaplara gündüz güneþe
Bâzen imrenirsin sevgiye eþe
Hayâl boþa çýkar vurursun döþe
Bir tebessüm bir teselli sar bana
Dedi kodu iftirayla dolarlar
Zulmederler saçýn baþýn yolarlar
Sözler aðýr karalara bularlar
Çaresizlik boynum büker ar bana
Osmaným hâl oldu görüþemedim
Çok koþtum peþinden eriþemedim
Bir ortam bulmaya giriþemedim
Kaybettiðim artýk olmaz kâr bana
Osman AKSOY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.