paslý kilidini kýrdýn yalnýzlýðýmýn, fesleðen kokularýnýn sindiði alaca karanlýk bir akþamda usul usul aktýn dibine, topraðý suya aç akþam sefalarýmýn, sen öyle içten öyle kendinden söz ederken heyecanla titredi öksüz hayellerim güneþin ýsýttý içimi mor sümbüller, hanýmeli laleler fýþkýrdý birden gözlerden ýraktaki gizli bahçemden ... ne zaman ne mekan ne de imkansýz uzaklýklar deðildi bizi ayýran, kendini bilmez bir söz kör etti önce ardýndan saðýr diller kilitlendi kendiliðinden ... tutuyoruz nefeslerimizi þimdi, kuruyor çiçekler bahçemizde sessiz birer ikiþer, bir damla suyu esirgeyip birbirimizden kendi hapishanelerimizi örüyoruz kýrgýn sen ve ben.
Sezer Ergör Cülcüloðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sezer Ergör (Culculoglu) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.