Gün yine biter, ama sensiz gecelerim biteviye Sensizliðim hazan, ben savrulan kýrýk dallar gibiyim Ýþte yine baþladý sensiz gece ben hüzün sarhoþu Sensizliðin ile baþladý ah yalnýzlýklar korkusu
Bak gün doðmuyor, demir attý yalnýzlýða gecelerim Yýldýzlar suskun ah karanlýklara boðuldu düþlerim Ve sen ey yalnýzlýk perisi kanatlarýnla sar beni Al savur ruhumu, yeter ki yalnýz kalmasýn düþlerim
Gün biter bende, gecemde bitmeyen ruhun melodisi Hep hüzün, hep hüzzam, söyler geceler bende türküsünü Duyulur duyulur uzaklardan kýrýk aþklar öyküsü Ve ney sesine gizledim ah! kýrýk kalpler öyküsünü
Mahmudiye Düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.