Yýkýk yollarýn çukurlarýnda bakan Kör bakýþýnla hayatý kör gören sen Gülümsemeyi köpeklere kaptýran Yarýnlarýný yarasalara kaptýran Sýrýtma öyle sende düþeceksin ayný çukura Çukura hep iyiler düþmez ya Gerçi sen bilmezsin Söyleneni dinlemeden tartmadan yaparsýn Kuþlarýn cývýltýsýný Çiçeklerin kokusunu bilmezsin Batakhanede yaþayan ne bilsin Yarýnlarýný baþka avuçlara teslim eden Gülmeyi nereden bilsin Çiçek kokusunu nerden hissetsin Kuþ sesindeki güzelliði nereden bilsin Güzelliði görmedin ki sen Kan kýrmýzýsý avuçlarý yürekleri gördün Kan kokan Ýnsanlýk kokmayan Olacak ve olmayacaktan habersiz Olmayacak olaný yaparsýn Ah bir silkelensen Kendine gelsen Güzelliðin adýný kendisini görsen Ilýk gülüþüyle Sarýþýyla bir tanýþsan
Oturur aylarca aðlardýn Mahrum kaldýðýn için Hayalsiz ‘ligine kahýr ederdin Yepyeni gülümseyen hayaller kurardýn Yansýmasýz’lýðýn karanlýðýnda kalan Cesaretten mahrum köle olan Sabah akþamýn güzelliðinden biçare mahrum Nerden bileceksin Seherde okunan ezanýn güzelliðini Beþ vakit secde ile miraç eylendiðini Çýkarlarý kaçarken seni bizi yakalayan Yokluk ile korkutan Aslýnda bazen unuturuz Rýzký verenin Allah olduðunu Yenik düþeriz Yenik düþmeyi yaþayan aç kurtlar iyi bilir Yerinden yakalar Kucaklar gibi yakalar kanýný emer Doðrul koþ koþa bildiðince uzaklaþ Aç kalsan da yenilme Koþ Mehmet Aluç (Kul Mehmet)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.