Yýldýzlarý saydým sabah olmadý
Bu nasýl çileymiþ hala dolmadý
Yalvardým Allah’a sabýr kalmadý,
Özür dilemekten YORULDUM ARTIK.
Ömür boyu rahat oturamadým
Elimde iþleri bitiremedim
Hayýrlý bir haber getiremedim,
Özür dilemekten YORULDUM ARTIK.
Hasret çektiklerim yanýma gelmez
Kardeþ dediklerim yüzüme gülmez
Selam verdiklerim deðerim bilmez,
Özür dilemekten YORULDUM ARTIK.
Ýki kapýlý han girenler çýkar
Yüzü gülmeyenler kaþýný yýkar
Hasta yataðýnda canýndan býkar,
Özür dilemekten YORULDUM ARTIK.
Düþman dediðime selam vermedim
Ben haksýzým diyen insan görmedim
Kimsenin önüne mendil sermedim,
Özür dilemekten YORULDUM ARTIK.
Ne aða ne paþa minnetim yoktur
Yanýndayým diyen dostlarým çoktur
Boþ söylenen söze karnýmýz toktur,
Özür dilemekten YORULDUM ARTIK.
DOÐANAY’ým sakýn kendini yorma
Aklý olmayana dinini sorma
Sevdiðin insanýn kalbini kýrma,
Özür dilemekten YORULDUM ARTIK!
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.