AŞKIN KADAR SUS

Bir kez yaþamakla öðrenilmiyor,hayat...

öðrenilseydi eðer
parmaðýndaki orak kesiðine
eksik dikiþ atýlmaz
ellerimizden kayýp giden zamaný
durdurmak istemezdik

bu karakýrýk havalarda
beydaðlarýnýn solunda
yapayalnýz olmamýn
da bir sebebi olmalý
deðil mi?

bu gece ay kendini gösterir-
se hatýra dolu yüzü-
ne b/akarak gülümse
aþkýn kadar
ve sus

tenime yapýþan çýðlýklarý d/uyarak
sormalýyým
yaðmur damlasý olsan
nereye düþmek isterdin?

sýktýðým ellerimin
avuç içlerini öpe öpe
gidiyorum

belki ö ð r e n i r i m

lâ lâ lâ
Sosyal Medyada Paylaşın: