BÜTÜN BEYAZLAR KİRLİ
Siyah ceketli bir gecede yakama iliþtirdim hüznü.
Geçmiþle gelecek arasýnda ârafdayým.
Bir balýkçýl kuþunun kursaðýnda denizler ötesine taþýnmýþ aþk.
Ben ise yüzmeyi bilmiyorum.
Bir zerdüþt ateþine eþ yangýnlar var içimde.
Ördüðüm duvarda ise bir musevi aðlýyor.
Kaç Ýsevi geriliyor zihnimin çarmýhýna.
Anlaþýlamayan bir âyet gibi susuyorum.
Parçalanmýþ mâziyi onarayým diyorum,
Hiç yakýþmýyor eskimiþ kumaþa uladýðým yamalar.
Avuçlarýmdan hiç semaya yükselmedi sanki dualar.
Biliyorum;
Bütün beyazlar kirli artýk.
Mimlendiði için sustu dilimdeki avazlar.
Oysa ne çok isterdim anlaþýlmýþ olmayý.
Konuþmadan sessiz cümleler kurmayý.
-Ne yazýk ki;
Zifiri bir gecede kýrýldý kandilim.
Ateþ böceði karanlýða esir düþtü.
Bulamadým bir türlü elmasý.
Bahtýmýza yine kömür düþtü.
Bütün beyazlar kirli artýk.
Kesildi sesimiz, soluðumuza ah-ý figan düþtü.
Gülce
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.