Söyleyemediklerimizi Yazarız

Söylemediklerimizi yazarýz...
Dil, susar insanýn kalbi konuþmaya baþlar
Kalem, dile gelir... odundan yapýlmýþtýr nihayetinde
Kalemi, tutan eller canlýdýr..


Kimi gün hüzünlüsündür , kalbin dili kalemdir
Acýlarý damlatýr mürekkebinden... yaðmurlar yaðar,
Gözlerinden... iþte o zaman mevlaya döner yüzün
Yüz kerede terk etsek yüz kerede sýrtýmýzý dönsek..
Bizi karþýlýksýz sever ... insanlar, öyle mi ? peki...
Ýnsanlar, illa ki menfaat bekler illaki ...
Yaþayarak öðrendim ben ..

.
Rahmetli dedem söylerdi ; bunlarý" kulaðýna küpe" yap kýzým
"Yap bir iyilik denize at " "kinci olma insanlarýn senin gözle
Göremedin hissedemediðin acýlarý kederleri vardýr.
Belki söylemeye çekinirler, akýllý ol çok düþün yargýlamadan önce
Söz aðýzdan çýktýmý geriye dönüþü yok " derdi
O, zamanlar anlayamazdým ne demek istediðini ...
Zamanla büyüyor insan ...


Nihayetinde insanýz düþeriz þaþarýz ..
Birilerine bazen çok kýzarýz ya tek yapmamýz gereken þey
Uyumadan önce cevap vermeyin kesinlikle...
Göreceksiniz ki uyandýktan sonra daha farklý düþüneceksiniz ..
Bir de o kiþinin yerine kendinizi koyduðunuz zaman...
Kalbiniz yumuþayacak ayný þeyleri bizlerde yapabiliriz
Yapmam, deme sakýn mutlaka yaparsýn...

( bu yazýmda ata sözleri var yaþadýklarým bir bir olsun diye kulladým
eðer ki bir sakýncasý var ise silerim )

Aslý Gül
Sosyal Medyada Paylaşın: