Uzatmasýn kimse elini benim topraðýma,
Deðil toprak,kurban ederim bir yapraðýna,
Andýmý kuþandým yürekte,ben sað yanýma,
Göz kýrpmadan koydum,kanýmý adaðýma...
Yýldýzýmý gözüme,Hilâlimi baðrýma saplar koþarým!
Ne karlý dað dinlerim,ne kayalýk,öyle ki,ne çoþarým!
Vatanýma göz dikecek soysuzun,ben aklýna þaþarým!
Soyum Türk,Atam Osmanlý,ben de öyle yaþarým!
Ezanýma dokundurtmam,Rabbim Allah’ým.
Bayraðýma dokundurtmam,üstünde kaným.
Topraðýma dokundurtmam,kefensiz yataným.
Anla kalleþ!..Ben Türküm.Ben Osmanlýyým!..
Gözlerim namluda,benliðim namusta nöbet,
Hain zûlmü dokunmaz bana,sarsýlmam elbet,
Þehidimi,Atamý þâd etmek yakýþýr bana,
Bayraðým dalgalanacak en zirvede ilelebet...
Sancak elimde,Þehâdet dilimde benim.
Korku ardýmda,cesaret elimde benim.
Vatan,namus korunacak,emretti Rabbim.
Bu yolda yeminleri eden de benim!..
Bir þehidim uðruna,bin köpek caný etmez seda,
Vatan,Bayrak,Ezan nedir? sen bilir misin?
Benim dediðin topraklarý kanýyla suladý Þüheda,
Delikanlýysan davanda diretir misin?..
Bir kez daha söylüyorum,tüm dünya duysun!
Bu caným Türkiyem yoluna bin feda olsun!
Gücün varsa ey namert,gel yýldýr beni,
KURÞUNDAN KORKAN,TETÝÐÝ ÇEKENDEN ÞEREFSÝZ OLSUN!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.