AYRILIĞIN MOR HÜZNÜ

Ayrýlýðýn mor hüznü
Yetim bir çocuðun gözyaþlarý gibi
Damarlarýma sýzýyor
Yüreðimin dibinden baþlayan bir deprem
Varlýðýmý alt üst ediyordu.


Her damarým
Derince açýlmýþ bir fay hattý gibiydi.


Hücrelerim
Ferini yitirmiþ güneþ parçacýklarý gibi
Oradan oraya savruluyor
Her söz
Bir hüzün damlasý olup
Yürek baþýma düþüyordu.


Göz bebeklerimse zaten yorgun ve çaresizdi.


Ayrýlýðýn mor hüznü
Ýnce ince yaðan bir yaðmur gibi
Deli deli üstüme yaðýyordu.


Yokluðun bir zehir þerbeti olup
Damla damla kanýma giriyordu.


Bakýþlarým
Esir alýnmýþ savaþcýlar gibi
Yanýbaþýma yýðýlýp kalýyordu.


Yüreðimse
Yoksul yoksun ve periþandý.


Gecenin derin koynunda
Kaybolup gidiyordum
Yürek duvarlarýmý
Mor bir hüzün çevirmiþti.


Sen yoktun artýk
Ama yüreðimin tam ortasýnda
Lacivert gözlerin hala duruyordu.



Sosyal Medyada Paylaşın:

SELAHATTİN UTKUN Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SEN SİVEREKSİN GÖZLERİN SİVEREK ASUMAN BİR NEVİN VARDI DENİZ MAVİSİ UMUT MEMLEKETİM Ayrılık HÜZÜN YAĞMURLARI BU ÖZLEM RESMİN VE SEN NİSAN ÜSTÜNE İMKANSIZ BİR RÜYA