Ýnsanlarýn arasýnda dolaþtým durdum kah gülerek kah aðlayarak acýmý boþalttým Bir insan nasýl bu kadar kötülük yapabilir diye sordum kendime
Ýnsanýn sahip olabileceði en deðerli þeyi yitirmiþtim ben Ýnsanlara duyulan güveni Ýyi’nin ve Kötü’ nün elinde alet olduðumu bana böyle garip bir yolla gösteren Tanrý’nýn bu ironisine hem güldüm hem aðladým
Ýnsanlara duyduðum sevgi ve saygý gitgide silindi içimden Bu gün kalbim kupkuru ve buz gibi Yaþamak yada ölmek Var olup olmamak gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
RÜYAMDAKİ RÜYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.