ben topraðýn en anaç taþýyým nice balyozlar patladý üzerim de yýkýlmadý bel direðim parçacýklarým tekrar birleþip meydan oldular bitmeyen susmayan kalemime
kurda kuzu olsam da yenilmiþ gibi görünüp takýlýp boðazýna kurda çoban oldum yaydým kurdun haberi olmadan bütün kurtlarý
gülerek besledim gamzelerim de dost görünümlü düþmanlarýmý içimdeki acýyý hiç hissettirmeden nasýl olsa galip ben olacaktým yine yaralarým sarýlmayacak kadar aðýr olsa da
geceler zaten göz yaþlarýma derman katýyor düþtüðü her damla bir yara sarýyor yarin ki yaraya inat
uzuyor ömrüm sesiz sevgi yolunda bir yaný insanlar bir yaný hayvanlar hangisini saysam desem ki tüm canlýlar korkuyorum taþ ve toprak benimle anýlmayacak diye
ve sarýyorum tüm evreni uzun kollu düþüncelerimle tüm evren beni reddetse de
bir sigara istiyorum bir de çay parasý herkesten deli sansýnlar diye beni
26/05/2015 Muhtar Gazi TOPAL MALATYA Sosyal Medyada Paylaşın:
yarsever Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.