Bir hüzün bulutu olup çöktü içime Bu gece canýmý tenden aldý anýlar… Kezzap oldu bir damla yaþ indi gözüme Beni acýdan acýya saldý anýlar…
Ne güzel günlerdi yaþadýðým anda Ayrýlýk zehir oldu dolaþýyor kanda Ecel dem vurdu takat koymadý ki canda Yüreðimde ölüm gibi kaldý anýlar…
Ayrýlýk yaman vurdu süründürdü beni Yaktý azgýn ateþler deldi sinemi Gör ki nasýl özlemiþim yar ben seni Þu ömrümü hayatýmdan çaldý anýlar…
Sensiz hiçbir þey teselli vermiyor bana Hasretin tüm bedenimde kývrandýðýnda Seni düþünüp maziye daldýðým anda Huzuru buruk gönlümden çaldý anýlar…
Ne yapsam ne eylesem inan ki olmuyor Þu gönlüm bir nebze bile huzur bulmuyor Çýrpýnýþlar beyhude yerin hiç dolmuyor Can evime ecel gibi daldý daldý anýlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERHAN DOĞANAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.