Eziyet bana revaydı

Od veya asit deðil, beni gözlerin yaktý
Siteminde mavi gök gürledi þimþek çaktý

Hür dolaþmak isterken daðý bayýrý çölü
Gözlerin beni aþkýn zindanlarýna týktý

Kurtuluþ var mý vuslat var mýdýr bir söylesen
Ýnan bu gönül artýk tutuklulukdan býktý

Kabullen sen de artýk bu fakirin aþkýný
Yokluðunun sancýsý kalbime kurþun sýktý

Sunmak istediðimdi yüreðimin serveti
Su gibi dupduruydu, bulutlar gibi paktý

Matarasýnda durur sandýðým ab-ý hayat
Içilmeden döküldü kýraç topraða aktý

Bunaltýcý duygular azad ederken beni
Gitmeden kollarýma demirden zincir taktý

Daðýlan her ümidin ceremesi kin tuttu
Gareziyle kalmadý, istikbalimi yýktý

Bir kedim var evimde baþýný okþadýðým
o bile kem gözlerle kara bahtýma baktý

sevilmeden sevmeye kalkmak benim neyime
belki de bu eziyet bana revaydý haktý.

Her zaman sana karþý tebessüm eden Aydýn
Kötü adam da oldu, yörüngesinden çýktý
Sosyal Medyada Paylaşın: