Çerez Parası!
Millet perperiþan, ekmek arasý,
Bulursa, yer soðan, geçmez yarasý!
Ne kadar aðýrdýr, bilmem, darasý;
Aðýzdan tek çýkan: ‘Çerez parasý!’
Sanki panik, kaos, bir savaþ hâli;
Sanki zýrhlý araç yok, sade ca’lî!
Sanki millet kuzu, yürekler kani;
Herkes öyle bilsin: ‘Çerez parasý!’
Millet usanmýþtýr, ayný suratlar;
Arada deðiþir belki sýfatlar!
Laf salatasýyla dolu kursaklar;
Devede tüy deðil çerez parasý!
Varlýklý atýný daðdan aþýrýr;
Yoksulsa düz yolda þiþip þaþýrýr!
Milletim her zoru aþýp baþarýr;
Zehir zýkkým osun çerez parasý!
Ben kimim ve neyim, bir gün anlarsýn;
Sen þimdi gül, sonra mutlak aðlarsýn!
Biz necip milletiz, er geç kavrarsýn;
Yaran varsa gocun, çerez parasý!
26.05.2015
Ca’lî: Uydurma, samimi olmayan, sahte, düzme ve taklit.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.