burasý ezel zamanlarýn ötesi bir kýyý dibindeyim ki el deðmemiþ göz görmemiþ masallarýndan kaçmýþým la fontainenin tevrata el basmýþým yamaçlarýn bittiði yerde uçurumun dibinde
vaad edilmiþ firdevsler kime göre deðiþir ki ayaklarýmda su baþýmda çiçek gözlerim çöl serap figüranýyým sözlerim alýnmýþ özümden adýný unuttum
ölüm’ün çizgisi çizilmemiþ henüz kül topraklar iz tutmuyor kalemin var mý çöpleri kaþlarýna sür biraz
onlar mý hep beyaz atlara binecekler küpük köpük þelaleler boynumdan tut bas ellerime sanrýlarda at murad
dünyayý saran üçgenin içindeki gönye benim hesabýmý tutuyor rütbemi vermediler daha bir derece bile kayarsa büyük piramitin ucu sana yanmýþlýðým yanacak
ellerimde faltaþý gözlerime sürüyorum otaðýmdan çýkmýþ odaðýmdasýn karanlýk göremiyorum seni göç istiyorum kavimlerden duydun mu incildeki ayak seslerimi tanrý aþkýna
kasým
Sosyal Medyada Paylaşın:
uranus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.