sıkıntı

sýkýntý içimizde bahara hasret
sýkýntýlý yaðmurlar yaðýyor üst üste yoðun
serçe yavrusu düþmüþ yere
kedinin gözlerinde

bahar gelecek deðil mi göreceðim
güllerin tepelerini yiyen böcekler
sallanýp cambaz misali
aðýna aþk takýlý örümcekler

sensizliði var ettiðim zaman
býrak elindeki makaslarý, býrak
her yer kan kokuyor her yer ölüm
yokluðum þimdi nerelerde

kaçýncý yýllarým içimde huzursuz söylenen
kýþ uykularýndan hiç uyanmayan
bak sonsuzluðun uçurumlarýnda ýþýðýn
zavallýlýk mavallarýný okuyan

bahar açacak dallara yapraklara çiçeklere
karýncalar yer altýndan çýkacak
sular akacak serin rüzgarlar
kýrýlacak belki akasyanýn dallarý

hep sýkýntýlardan doðar, her þey
bu ay, bu güneþ, bu toprak, bu aþk
ekinler büyüyecek aralarýnda gelincikler
üstlerinde aðustos böcekleri

beni durmadan aðlatan...

Münir
Buca
Ýzmir

26/05/2015
salý








Sosyal Medyada Paylaşın: