Zaman dönüp tersine geçmiþe doðru aktý Uðradýðým her durak umutlarýmý yýktý
Takýlýp gitmeyince ardý sýra peþinden Sanki uzanýp bir el koparmýþ da eþinden Ayrýlýp kordonundan düþtü moral döþünden Titretti benliðimi moralimin düþmesi Geçmedi yüreðimin hala da üþümesi
Anbean yaþananlar gözümde dönüp durdu Geç kalmýþlýk korkusu ciðerimi kavurdu Þu nefsimin oklarý tam da kalbimden vurdu Düþlerim mi rüyaya salýndý bilemedim Gözümdeki uykuyu bir türlü silemedim!
Üzerime yürüdü devasa bir siluet Kaným çekildi birden cehremde kalmadý bet Perdeler aralanýp göze deðince ebed Silkindi can aðacým döktü daldan yapraðýn Eðilip yere öptüm tam alnýndan topraðýn
‘’Hayýr olsun’’ demeye kalmadý da mecalim Çözülüp de baðlarý döküldü tenden halim Dedim kendi kendime ‘’bu yaptýðýn mezalim’’ ‘’Vermiþ isen kendine hayra dair çok emek Moralinin düþmesi, hala umut var demek.’’
//Kalem titredi bugün ha yazdý ha yazmadý! Karýþtý düþünceler kalmadý eski tadý//
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.