yabancýyým buralara, sevmeyide unuttum, sevilmeyi hiç bilmiyorum, yanýmdan geçip gitti sevenler, siyahtý hep giymelerim, beyaz giymek, uzaklara hasretimdi.
bakýþlarýmdan buz düþtü yerlere, basýp düþmeyeyim diye, tuz serptim üstüne. hep uzaklara seslenmek, bir selam’a; aleyküm selam demek geliyor, içim-den... olsaydý selam veren, içimin ta içinden...
ölüm kaç kez yapýþtý yakama, daha dün bebekken, alýp götürmedi.. ertelemesi neden di bilmiyorum. ’seviyorum’ götürme beni, demem için mi.?..
sus-tu-run beni, kelimelerimi tutamayacagým, fýrlayan ok gibi saplanacak, kara kalp-li etten duvarlara. sevmeyin beni, kötü biri gibi atýn zindanlara. yanlýþý silmek için, silgi verin bana. sevmek sayfayý kirleten bir yanlýþ nasýlsa. söyleyemedikten sonra...
bir dünya kurdum kendime, kendi içimde, dört duvar sýr-lý odam, kalbim ve ben. hayallerimin peþine koþarým, tökezleyip düþsemde, kanayan yaramý düþ prensim sarardý. kavuþamazdýk ama hep yanýmda olandý. hayallerim bitti; düþ prensim de gitti. ’seni seviyorum’ diyecektim, ...diyemedim.!..
artýk.!.. beyaz bulut yastýgýmdý, sýrdaþim.! gök Mavi yorganýmdý, arkadaþim.! yüregimin icinde ki, ’CAN’; haberin olsun; kalbimin þah damarýný gelip kesene kadar, ///seni bekleyecegim...
12:07/24 MAYIS 2015 Gülfem
Sosyal Medyada Paylaşın:
KalbiHazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.