GÖNÜL (6) DÜŞ ARTIK YAKAMDAN
Bir kere kanmýþým bir daha kanmam
Düþ artýk yakamdan býrak be gönül.
Emin ol adýný bir daha anmam
Düþ artýk yakamdan býrak be gönül
Takatim tükendi gayrý yoruldum
Coþkun sel gibiydim aktým duruldum.
Ayný kurþun ile çok kez vuruldum
Düþ artýk yakamdan býrak be gönül.
Körelttin duygumu hissetmez oldum
Hazan vurmuþ gibi sarardým soldum
Nefes alamadým çoktan boðuldum
Düþ artýk yakamdan býrak be gönül.
Beni benim ile küskün eyledin
Ýçine kapanmýþ suskun eyledin
Sen beni akýldan miskin eyledin
Düþ artýk yakamdan býrak be gönül.
Tersine döndürdün yazým kýþýmý,
Dertten derde saldýn dertsiz baþýmý.
Bülbülken lal ettin gönül kuþumu
Düþ artýk yakamdan býrak be gönül.
Devirdin dünyamý baþýma yýktýn
Çaresiz býraktýn boynumu büktün
Mahir’im, gözümde ne de büyüktün
Düþ artýk yakamdan býrak be gönül.
Mahir Baþpýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.