mor menekşem.

Çaðlýyor dereler bahar coþkusu ile
Dolup taþarken berrak suyun akýntýlarý
Bükmuþ buynun bir bir mor menekþeler
Kokusu daðýlýr etrafýna
Çekerim içime her nefesimde seni
Mor menekþem.
Elleme dokunma yapraklarýma
Gitmesin yaðmur tanecikleri üzerimden
Mis kokularým gelmez sana
Sadece kokla beni
Mor menekþem kokla
Gök gürlerken korkuyorum karanlýktan
Saklanacak bir yer arýyorum sýðýnmaya
Aç aç kolarýný ben geldim sar sarmala beni benliðinle
Mor menekþem.
Sabah seherinde yaðmur yaðarken
Buðulu dumanlar çöküyor üzerime
güneþ doðana kadar üþüyorum
Aç aç kollarýný ýsýt beni
Gecenin koyu rengi anýlarý çaðýrýyor içimde
Sessiz bir düðüm oldu heceler bana
Derinden bir ah çekince yine doldu gözlerim sana
Mor menekþem
Özledim kokunu gecenin zifi karanlýðýnda
Daðlar inim inim inniler kahrýndan
Ne zaman bir güzele tutulsam bir ateþ topu olur yüreðim
Gece suçlu.
Bir yol gider kalbe
Kurþun vurur yýkýlýrým oracýkta
Ýþte ben ozaman ölürüm....
...Mor menekþem....

vahap. Ünsal.24.05.2015




Sosyal Medyada Paylaşın: