Adın Şiirde Sakli

Mevsim takvimden düþen son yaprakti
Gece çýrpýnýrken sukutun kollarýnda
Gözlerin ruhuma ilk tohumu birakti
Ah nasýl yuruyecegim sevdanýn yollarýnda...

Eylül bakýþlý bir serin rüzgarýn iniltisi
Yayýlýrken yüzümün derin çizgilerine
Rahmet ellerimde oldu hicran birikintisi
Karýþtý bir garip senfoninin ezgilerine...

Veda kokulu bir mendil düþtü yoluma
Ah bilsen menekseler baharda solarmis
Son çýkmazda ayrýlýk girdi koluma
Meðer su boðar ateþ yakarmis...

Lal oldu dil nuzul indi akila
Ben ki devrilen abdulhamidim
Zalim bilir beni sevdiðim sýla
Oysa yarý yoldan dönmek deðildi ahidim...

Ürkek serçe misali cirpindim ellerinde
Bekaya durdum gözlerinde pervasýz
Kanadim kýrmýzý beyaz sarý gullerinde
Sensiz olmak kalmak deðil miydi havasýz...

Daim huzunler yaþadým en kuytusundan
Cana minnet bilmek deðil mi aslýnda sevmek
Yusuflar kurtuldular hasret kuyusundan
Yavuzlarin kaderi mi ciðer paresini vermek?

Ey aslýnda benim olmayan olduðunu sandýðým
Zannetme ki unuturum bir solukta senli günleri
Sen benim yarinim sen düðün sandýðým
Ne vakit bitireceksin bu haksýz surgunleri....
Sosyal Medyada Paylaşın: