KABİR

Bir ayakucuma, biri baþýma
Ýki taþ dikerler biter kederim
Belki gider belki gitmez hoþuma
Ýþte benim evim burasý derim


Kapanýr gözlerim çöker karanlýk
Hayaller, umutlar silinir gider
Makam, mevki, þöhret hepsi bir anlýk
‘Keþke’ler dilimi periþan eder


Çýðlýk çýðlýk kopar dilde eyvahým
Biter gün, haftalar; tükenir ayým
Maðfiret ederse Yüce Allah’ým
O kabir de olur benim sarayým


Yalnýzlýk yurduna bilet alýnca
Neden insanlarýn bu evgileri
Daðýlýr dostlarým yalnýz kalýnca
Anlarým, sahteymiþ o sevgileri


‘Kulum’ deyip silse bütün günahým
Tüm dertlerim birden sevince döner
Sen’dedir umudum Sen’de felahým
Korkular, acýlar Sen’inle diner


Lütfüyle cennetten açar pencere
Rabbim; gül bahçesi eder çamuru.
Sözü bile cana büyük cendere
Kabrimi eyleme ateþ çukuru


Garip Akgül; geçti ömrün haybeye
Ýþte hesap günü, durum çok vahim
Derlerse ki ne doldurdun heybeye
Derim; tek güvencem Gafur-ur Rahim.

KEMAL AKGÜL(23.05.2015)

Sosyal Medyada Paylaşın: