Ey yüreðimin yarasý ayrýlýk Evimi karanlýða boðan Vicdanýmý sýzlatan Ölüme eþ deðer ayrýlýk Acýlarýna dayanmak nasýl olur Gözlerim yollara dökülmüþ iken Nasýl etrafýma bakarým Nasýl yatarým Nasýl kalkarým Rüzgârlar onun kokusunu getirmeden Nasýl yeni bir güne baþlarým Þimdi her baktýðýmda Her nefes aldýðýmda Her adým attýðýmda Her anýmda yaþadýðýmda El Veda’nýn hançeri kalbime mi saplanacak Hayatým labirentler içinde Çýkmazlarýn içinde Gözyaþýmý silmeye elimin uzanamadýðý, anlarýmý yaþayacaðým artýk Yok, mu bir devan Yok, mu bir çaren Yok, mu bir ilacýn ey ayrýlýk Susma konuþsana Maden dilin yoktu neden gelirsin kapýlara Sabýr var dersin Hele þükür konuþtun Öyle ise sabrýn vadisine gitmeli Gece gündüz beklemeli Yârin gelmesini gülmesini beklemeli Ya da… Boþ ver… Boþ ver en iyisi sabýr ile beklemeli Mehmet Aluç(Kul Mehmet)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.